سینماسینما، عباس اقلامی
«گلوله باران» در سکانس آغازین خود نوید یک مستند جنگی را می دهد. زخمی ها روی برانکارد برده می شوند و سایرین در تدارک اعزام به خط مقدم جنگ با داعش هستند. گروه فیلمبرداری همراه با رزمندگان راهی می شود. در طول مسیر تکتیراندازان داعش که از کوه های اطراف به منطقه مشرف هستند، رزمندگان را هدف می گیرند و حرکت در مسیر سخت شده است. هر آن امکان دارد رزمنده ای گلوله بخورد. گروه فیلمبرداری مشغول ثبت تصاویر میدان نبرد است. همه چیز تا اینجا مشابه هر مستند جنگی دیگری دارد ضبط و کارگردانی می شود. اما «گلوله باران» از جایی از فیلم راه خود را از نمونه های مشابه جدا می کند؛ آنجا که جای فیلمساز و سوژه در اثر یک اتفاق جابهجا می شود و گلوله ای به پای یکی از فیلمبرداران می خورد. از اینجا دیگر سوژه نه جنگ با داعش، که خود گروه فیلمبرداری است.
حاج حسین، یکی از کارگردان- تصویربرداران فیلم که گلوله می خورد، دوربین از حرکت رو به جلو باز می ماند و همراه گروه فیلمبرداری زمین گیر می شود. لوکیشن فیلم به کمترین مساحت ممکن محدود می شود. نقطه ای که از این لحظه تبدیل می شود به مرز مرگ و زندگی. حاج حسین و همراهان اگر سرشان را بلند کنند، در تیررس هستند و این یعنی مرگ، و اگر در جای خود بمانند و تکان نخورند هم باز معلوم نیست تا چه زمانی امکان زنده ماندن داشته باشند.
«گلوله باران» نمایش دقایق مکث بر پدیده مرگ است و همزمان تاملی بر اهمیت حفظ زندگی. در مستند «گلوله باران» ساخته مرتضی پایه شناس و حسین مومن روایت با اتفاق پیش می رود. داستان در طول فیلم شکل می گیرد و تعلیق و کشش مورد نیاز برای همراه نگه داشتن تماشاگر را پیدا می کند. چیزی که با توجه به محدودیت تحرک کاراکترها در فیلم در کنار محدود ماندن دیالوگ ها به جملاتی که بیشتر جنبه ثبت یادگاری و شوخی های روحیهبخش دارد، نقطه قوت فیلم شده است.
در «گلوله باران» دوربین صاحب کاراکتر و هویت مستقل است. حضورش در تمام لحظات به چشم می آید و به عاملی برای زنده ماندن تبدیل می شود. انگار تا دوربین روشن است و تصویر می گیرد، آدم ها زنده می مانند. حاج حسین مدام مراقبش است و در بی ثبات ترین شرایط هم همانقدر که نگران ضعف و درد خودش است، مراقب تمیزی لنز نیز هست. نحوه قرار گرفتن و تصویربرداری دوربینِ «گلولهباران» با دوربین فیلمبرداری در شرایط عادی فیلمسازی مستند تفاوت دارد. گاه سر به آسمانی دارد که کیپ ابر است و بارانی، و گاه رو به زمینی است که گِلی است و چسبناک، گاه دشمن داعشی را می جوید و گاه روی مسیر بازگشت به سمت نیروهای خودی تمرکز می کند. اما در همه حال وفادار است به پیشبرد روایت غیرمتعارف فیلم.
مستند «گلولهباران» اگرچه بهروشنی جبهه نبرد را جبهه نبرد با داعش و در عراق انتخاب کرده است، اما با سری اتفاق های متن فیلم، عاری از زمان و مکان می شود و فیلمی می شود در عریان کردن رویه های بی رحم جنگ. آنجا که از هر سو باران گلوله است که می بارد و باید انتخاب کرد؛ انتخابی بین مرگ و زندگی، و حتی بین مرگ و اسارت.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- «چوب» به مصر میرود
- تحقق آرزوی چندساله فعالان انیمیشن در هنرو تجربه
- «چوب» به ایتالیا رسید
- مرتضی پایهشناس: با آنچه درباره سینمای داستانی میدانیم از مستند حرف نزنیم
- از راز فیلمهای خانوادگی تا ثبت واقعیت/ نگاهی به دو مستند از مرتضی پایهشناس
- اختصاصی سینماسینما- مرتضی پایهشناس: «گلوله باران» روایت موقعیتی خارج از زمان و مکان است
- جعفر صانعی مقدم: گسترش فعالیتها در سینمای «هنر و تجربه» بستگی به تامین نیازهای مالی دارد
- نامزدهای بخش ملی جشنواره سینماحقیقت معرفی شدند
- انتشار تیزر هفته فیلم ایتالیا + ویدئو
- اسامی فیلمهای حاضر در هفته فیلم ایتالیا اعلام شد/ از آثار مورتی تا برتولوچی
- هفته فیلم ایتالیا ۱۱ آذر آغاز میشود/ نمایش آنلاین و رایگان فیلمها
- چهارمین دوره هفته فیلم اروپایی برگزار میشود/ اعلام جزییات رویداد
- نانهای بیات/ نگاهی به فیلم «حوا، مریم، عایشه»
- کدام چریکه؟ کدام بهرام؟/ نگاهی به مستند «چریکه بهرام»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
آخرین ها
- جایزه نتپک به «گیج گاه» رسید
- حضور «باگ» در جایزه آکادمی دانشجویی اسکار
- صدداستان؛ برنامه تازه سوینا/ انتشار سه داستان کوتاه با صدای باران کوثری
- اعضای سومین دوره هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران مشخص شدند
- آکتور ایرانی در شبکه آرته فرانسه
- جنون شکسپیری در زمانه ما/ نگاهی به فیلم «شاهلیر»
- «کتاب مستطاب سینما» در نمایشگاه کتاب
- کیانوش عیاری: «۸۷متر» از شبکه یک روی آنتن میرود
- باغ کتاب میزبان جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی شد
- تقدیر ویژه جشنواره اوبرهاوزن از فیلم کوتاه ایرانی
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «عمو ماهیگیر» روی صحنه عمارت نوفللوشاتو
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند